Yalnızlık üzerine

Bir sürü kişi ile konuştum belki bu konuyu, dedim ki nedir abicim bu yalnızlıktan kaçış? nedir bu yalnız kalınca bulunduğun durumdan alınan hazzın yerlere düşmesi? Televizyonda izledim diyor ki kişi "insan yanız kalınca aslında kaldığı kişi(kendisi) değil midir"  hal böyle iken kişinin kaldığı kişi ile arasındaki iletişim kalitesizliği değil midir rahatsız eden? "Bana o çocukla oynamak istemiyorum o çocukla oturmak istemiyorum" diye ağlayıp sızlayan ana sınıfı öğrencisini çağırıştırıyor kendi yalnızlığından keyif almayan biri.

Belkide yanlış bakıyoruz olaya yalnızlık ile tek başınalık arasında fark var. Kısaca dilimiz döndüğünce tanımlama yapmaya çalışalım o zaman;

Yalnızlık aksi istendiği halde kendine hayatına ya da anına eşlik edecek birinin olmaması halidir. Buradaki altı çizilecek anahtar sözcük; yalnızlığın bir tercih değil bir zorunluluk, itilmişlik hali olmasıdır... Kıyasa soktuğumuz diğer başlığımız olan tek başına olma durumu ise yalnızlığın aksine bir tercih gibi görünmektedir. Elinde alternatifleri varken o bu alternatifleri bir kenara bırakıp anını kendi başına, kendi ile geçirmek isteme seçeneğini tercih etmiştir.

Hal böyle olunca insanların tercihleri de epey düşündürücü tek başınalık ise artık pek tercih edilen bir şey olmakta çıktı gibi... Nasıl çıkmasın ? Yalnız kaldığı anlarda telefonunu tabletini bilgisayarını daha doğrusu dünya ile iletişimini kesebilen kaç kişi var aramızda? Çok çabuk tüketiyoruz hunharca harcadığımız bir çok şey gibi dostluklarımız da sıradanlaştı harcanıyor... Aslında şikayet edilmesi gereken konu kalabalıklar içinde yalnız olmak olmalı...

Herkese mutlu tercihler....

YALNIZLIK MI / DENİZ KENARINDA YAPILAN KEYİFLİ BİR YÜRÜYÜŞ MÜ